Czym jest śródmiąższowe zapalenie pęcherza i jak wygląda jego leczenie?

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego nadal jest chorobą mało znaną i często mylnie diagnozowaną. Czym dokładnie jest zapalenie śródmiąższowe pęcherza? W jaki sposób je rozpoznać i jak je leczyć? 

Zapalenie śródmiąższowe pęcherza moczowego – co to jest?

Choroba jak śródmiąższowe zapalenie pęcherza, określana również jako IC (od ang. interstitial cystitis) jest przewlekłą chorobą zapalną, która prowadzi do poważnych, utrudniających życie dolegliwości pęcherza moczowego. Dotyka ona głównie kobiet.

W schorzeniu tym dochodzi do zmian w ścianach pęcherza moczowego. W jego błonie śluzowej pojawiają się ubytki, które mogą prowadzić do krwawych wybroczyn oraz głębokich owrzodzeń nazywanych wrzodami Hunnera.

Niestety, dolegliwość ta nadal nie została dobrze zbadana, a wielu lekarzy nie wie o jej istnieniu, co powoduje, że jest ona trudna w diagnozowaniu.

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza – objawy 

W chorobie jak zapalenie śródmiąższowe pęcherza objawy mylone są ze zwykłym zapaleniem pęcherza. Pacjenci otrzymują wtedy często stosowane w jego leczeniu preparaty, natomiast nie przynoszą one żadnej ulgi. Również prowadzone badania ogólne moczu oraz posiewy moczu nie wskazują na chorobę.

Do głównych objawów śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego zaliczane są:

• Bardzo częsta potrzeba oddawania moczu – nawet kilkadziesiąt razy w ciągu dnia,
• Naglące parcie na mocz – potrzeba szybkiego oddania moczu, także niedługo po wizycie w toalecie,
• Dyskomfort i ucisk w okolicy pęcherza moczowego,
• Dolegliwości bólowe zlokalizowane w okolicy cewki moczowej, sromu, brzucha – najczęściej nasilają się one przy pełnym pęcherzu, natomiast maleją po jego opróżnieniu,
• Nasilenie dolegliwości w przypadku picia herbaty, kawy, alkoholu, jedzenia cytrusów, czekolady, ostro przyprawionych potraw, kiszonek, pomidorów,
• Oddawanie moczu w niewielkich ilościach – kropelkowo, małym strumieniem.

W przebiegu zapalenia śródmiąższowego pęcherza moczowego objawy mogą okresowo zanikać i nawracać. Często chorzy borykają się z nimi wiele lat, zanim usłyszą diagnozę.

Jakie są przyczyny zapalenia śródmiąższowego pęcherza?

Dokładne przyczyny dolegliwości jak śródmiąższowe zapalenie pęcherza nie zostały jeszcze poznane. 

Pojawiają się głównie hipotezy na temat zakażeń drobnoustrojami, czynników genetycznych, procesów autoimmunologicznych toczących się przeciwko nabłonkowi ścian pęcherza moczowego. 

Według dotychczasowych badań schorzenie to jest diagnozowane częściej u osób z infekcjami dróg moczowych w dzieciństwie, chorobami autoimmunologicznymi, zespołem Sjogrena, fibromialgią oraz schorzeniami jelit jak zespół jelita drażliwego, zapalenia jelit.

Jak diagnozuje się śródmiąższowe zapalenie pęcherza?

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza diagnozowane jest przede wszystkim na podstawie badań urologicznych, które pozwalają na wykluczenie innych dolegliwości.

W diagnostyce stosuje się głównie:

– Badanie ogólne moczu,

– Posiew moczu,

– USG pęcherz moczowego,

– Badanie urodynamiczne,

– Cystografia i cystografia mikcyjna – badania RTG,

– Cystoskopia – badanie endoskopowe pęcherza,

– Pobranie wycinków z pęcherza moczowego.

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza – leczenie

W dolegliwości jak śródmiąższowe zapalenie pęcherza leczenie prowadzone jest wieloma metodami, zależnie od nasilenia objawów.

Początkowo zaleca się postępowanie polegające na zmianie diety przez eliminację produktów, które mogą podrażniać pęcherz. Dieta powinna być też niskohistaminowa i niskopotasowa. 

Dobre efekty mogą dać trening pęcherza moczowego oraz terapia behawioralna.

Następnie stosuje się leki doustne, w tym leki o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym, przeciwdepresyjnym, poprawiającym stan ścian pęcherza moczowego. Używane leki to głównie heparyna, hydroksyzyna, wielosiarczan pentosanu sodu, pregabalina, amitryptylina.

W przypadku braku zadowalających efektów stosuje się leczenie polegające na elektrostymulacji nerwów miednicy, ostrzyknięciu pęcherza toksyną botulinową. Czasową ulgę w dolegliwościach przynoszą też wlewy dopęcherzowe, na przykład z użyciem lidokainy.

W skrajnych sytuacjach może zajść konieczność wykonania zabiegów jak cystektomia – wycięcie pęcherza moczowego albo ileocystoplastyka – wszycie do ściany pęcherza moczowego wstawki z jelita cienkiego.

W dolegliwości tej może również dochodzić do mimowolnego wycieku moczu. Warto stosować wtedy wkładki higieniczne na nietrzymanie moczu albo innego rodzaju wyroby chłonne. Szybko absorbują mocz i zapobiegają pojawianiu się nieprzyjemnych zapachów, dzięki czemu osoba chora może poprawić komfort swojego życia.